რატომ ეწევი, რომ ეწევი?
ესე იგი, ეწევი… მიუხედავად იმისა, რომ ყოველდღიურად კითხულობ, კანონმდებლობის სრული დაცვით, სიგარეტის კოლოფზე მსხვილი შრიფტით ამოტვიფრულ სასტიკ ფრაზას: მოწევა კლავს! მიუხედავად იმისა, რომ ონლაინ თუ ოფლაინ საინფორმაციო წყაროები დაუღალავად ავრცელებენ სტატისტიკურ მონაცემებს იმის შესახებ, რომ: მოწევა კლავს გაცილებით მეტ ადამიანს, ვიდრე შიდსი, ნარკომანია, სუიციდი, წინასწარგანზრახული დანაშაული და საგზაო-სატრანსპორტო შემთხვევები – ერთად აღებული…
Drugs, Drugs And Drugs
იმ დღიდან მოყოლებული დაიწყო ჩემი პარანორმალური ცხოვრება. ღამის კლუბები, ბარები, მსუბუქი ყოფაქცევის ხალხთან ურთიერთობები, მძიმე როკი, სახლიდან წამოსვლა.
ვერცერთ მათგანს ვერ შევძლებდი, რომ არა ჩემი მუდმივი თანამგზავრი, რომელიც მავიწყებდა ყველაფერს რაც ჩავიდინე. უბრალოდ ვაგრძელებდი ცხოვრებას ჩემ სურეალისტურ სამყაროში, სადაც ჩემ თავს ნელ-ნელა მე თვითონ ვუღებდი ბოლოს, უფრო ნაზად და ნელა ვიდრე ლუსის.
“Thanks for the ride, Prince Charming.”
– იცი, ასე მგონია, კოტე სულ მეყვარება. არა, კი არ მეყვარება, უბრალოდ გაუნელებელი ვნება მექნება. შეყვარებულები ვერასოდეს ვიქნებით. კოტეს შეყვარებული ვერ ეყოლება, უბრალოდ ვერ გაჩერდება ერთ გოგოსთან დიდხანს. რა ვქნა, ასეთია, ვერ ვუბრაზდები. – აბა, რას აპირებ? – გამომცდელი მზერით მომაჩერდა დაქალი – რას ვაპირებ? არაფერს, მომავალში კიდევ ბევრ…